ระบบอาหารในสถานศึกษา

สถานการณ์ปัญหา

คณะวิทยาการจัดการและสารสนเทศศาสตร์ ได้เล็งเห็นถึงความสำคัญ ของการพัฒนาพื้นที่ควบคู่ไปกับความสามารถของคณะวิทยาการจัดการและสารสนเทศศาสตร์ จึงได้เลือกพื้นที่ในการดำเนินกิจกรรม หนึ่งคณะหนึ่งโมเดล ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2554 โดยผ่านกิจกรรมทางด้านการบริการวิชาการ ด้านการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรม รวมถึงงานวิจัย เพื่อตอบสนองต่อการแก้ไขปัญหาของพื้นที่ให้รอบด้าน
ในระยะแรกของคณะวิทยาการจัดการและสารสนเทศได้ ได้มุ่งเน้น เฉพาะในเขตเทศบาลตำบลดอกคำใต้ เพื่อเป็นการสร้างแรงขับของพลังชุมชน และง่ายต่อการสร้างกระบวนเรียนรู้ร่วมกัน ระหว่างพื้นที่กับนักวิชาการ ในช่วงแรกเหมือนการปรับตัวทั้งสองฝ่าย ทางชุมชนก็จะมีส่วนเพิ่ม จากเดิมที่มีแต่หน่วยงานภาครัฐ มีสถาบันการศึกษาเป็นพี่เลี้ยง ทำนองเดียวกันสถานบัน การศึกษาก็มีพื้นที่ได้ทดลองความรู้ทางวิชาการ หรือที่เรียกว่า “วิชาการสู่การปฏิบัติ”
คณะวิทยาการจัดการและสารสนเทศศาสตร์ ได้นำแนวคิดการพัฒนา หนึ่งคณะหนึ่งโมเดล โดยมีหลักการทำงานผ่านความต้องการของพื้นที่เป็นหลัก และกลับมาพิจารณาจาก ความสามารถของคณะและดำเนินการพัฒนาผ่านโครงการต่างๆ ที่เป็นการบริการทางด้าน การบริการวิชาการ การวิจัย และการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรม ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบันคณะวิทยาการจัดการได้มีโครงการต่างๆ ที่ลงในพื้นที่อำเภอดอกคำใต้
ผลการศึกษาตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ตั้งแต่ 2554 จนถึงปัจจุบัน ทางคณะวิทยาการจัดการและสนเทศศาสตร์ ได้พัฒนาองค์ความรู้ในระดับหนึ่งในการพัฒนาพื้นที่ ดอกคำใต้ และเมื่อศึกษาลงไปรายงานกิจกรรม งานวิจัย งานบริการวิชาการ งานทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรม และกลับมาสะท้อนถึงภาพความเป็นจริงในปัจจุบัน คือ พื้นที่ของอำเภอดอกคำใต้ ยังต้องการพัฒนาในมิติต่าง ประกอบกับกระแสของการเปลี่ยนแปลงพบว่า ปัจจุบัน ประเทศไทยทุกภาคส่วนกำลังเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ วัยแรงงานจะเริ่มลดลง รวมทั้งการเปลี่ยงแปลงพฤติกรรมจากผลของการเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยี (Technology Distrbultion)รวมถึงการสร้างสังคมอย่างยั่งยืนตามแนวคิดของ SDGS หรือ Sustainble Deverlopmet Goals ของ สหประชาชาติ นับเป็นเป้าหมายที่สำคัญในการพัมนาพื้นที่ร่วมกัน ส่งผลทำให้ทุกพื้นที่จะต้องตระหนักและสร้างกระบวนการบริหารจัดการสังคมผู้อายุที่ต้องคำนึกถึงด้านสุขภาพเป็นหลัก ทั้งสถานที่ ชีวิตความเป็นอยู่ อาหาร ที่รับประทาน สิ่งเหล่านี้จะทำให้สามารถช่วยเกิดสังคมผู้สูงอายุได้อย่างมีคุณภาพ นอกจากนี้ตามแนวนโยบายรัฐบาล 4.0 ประชารัฐได้เน้นกระบวนการมีส่วนร่วมและสร้างพลังจากชุมชน หรือการสร้างชุมชนเข้มแข็ง รวมถึงการสร้างอาชีพที่เป็นพื้นที่ฐานของชุมชนก็เป็นปัจจัยที่สำคัญอีกประการหนึ่ง
กระบวนการพัฒนาพื้นที่ของอำเภอดอกคำใต้ให้เป็นชุมชนที่เข็มแข็ง มีความจำเป็นต้องอาศัยปัจจัยที่เกี่ยวข้อง คือ การพัฒนาทั้งระบบตั้งแต่ต้นน้ำ กลางน้ำ และปลายน้ำ คือการสร้างภูมิคุ้มกันของชุมชน ผ่านแนวคิดทางด้านการสร้างชุมชนเข้มแข็ง วัฒนธรรมหรือกิจกรรมที่ทำร่วมกันของชุมชน
ผนวกกับการศึกษาวิสัยทัศน์ของจังหวัดพะเยา ในระยะ 4 ปี (2560-2564) พบว่าพะเยาได้กำหนดวิสัยทัศน์คือ “พะเยาเมืองน่าอยู่ (Phayao Wellness)”
1. เกษตรและอาหารปลอดภัยเพื่อเศรษฐกิจฐานราก (เป็นการวิจัยและพัฒนาเกี่ยวกับเกษตรและอาหารปลอดภัย ตั้งแต่ผู้ผลิต การแปรรูป ผลิตภัณฑ์ การตลาด ให้ครบ Value chain ของการผลิต เพื่อเป็นการกระจายรายได้สู่เศรษฐกิจฐานราก) ซึ่งมีประเด็นสำคัญ ประกอบด้วย (ระบบและกลไก และโมเดลทางธุรกิจ (Business model)) ระบบมาตรฐานการผลิต การรับรองคุณภาพ ระบบการตลาด ภาคีเครือข่าย (จะต้องเป็นภาคีระดับจังหวัด และมีส่วนร่วมอย่างเข้มข้น ช่วยคิดและพัฒนาในทุกขั้นตอน) การกระจายรายได้ ชุมชนเข็มแข็ง การพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่มีเอกลักษณ์ (Signature Product Development)
2. การท่องเที่ยว Ecology, Green, Cultural การกระจายรายได้ การพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่มีเอกลักษณ์ (Signature Product Development)
3. สังคมผู้สูงอายุ Healthy aging ติดบ้านติดเตียง กิจกรรมและสังคม การจัดการความรู้ Healthy management system Healthy manager earthy prevention การเชื่อมต่อระบบในส่วนต่างๆ (Community health system with district health system) การเตรียมความพร้อมเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ Healthy literacy, Health care กลุ่มเสี่ยงโรคไม่ติดต่อ โภชนาการตามกลุ่มวัย การพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่มีเอกลักษณ์ (Signature Product Development)
จากวิสัยทัศน์ของจังหวัดพะเยา เมืองน่าอยู่ ที่แบ่งออกมาเป็น 3 ประเด็น นำมาสู่การสร้างพื้นที่ดอกคำใต้
เป็นเมืองที่เข้มแข็ง โดยผ่านแนวคิดใน การพัฒนาการท่องเที่ยวและการพัฒนาผลิตภัณฑ์เกี่ยวเนื่องทางการท่องเที่ยว ในพื้นที่อำเภอดอกคำใต้ จังหวัดพะเยา ด้วยแนวคิด BCG Model
สำหรับการใช้แนวคิด BCG หรือ B มาจาก bioeconomy หรือเศรษฐกิจชีวภาพ C มาจาก circular economy ก็คือ เศรษฐกิจหมุนเวียน และ G มาจาก green economy คือ เศรษฐกิจสีเขียว ซึ่งทางคณะวิทยาการจัดการและสารสนเทศเทศศาสตร์ จะนำแนวคิดเศรษฐกิจ ทั้ง 3 มาหลอมรวมเพื่อใช้เป็นแนวทาง ในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจของพื้นที่ หากเราได้ปรับใช้แนวคิดนี้ในการพัฒนาพื้นที่ย่อมจะทำให้ เศรษฐกิจ
จากปัญหาข้างต้นและแนวคิดในการพัฒนา ก่อให้เกิดการวิจัยการพัฒนาการท่องเที่ยวและการพัฒนาผลิตภัณฑ์เกี่ยวเนื่องทางการท่องเที่ยว ในพื้นที่อำเภอดอกคำใต้ จังหวัดพะเยา ด้วยแนวคิด BCG Model
ซึ่งผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวเนื่องจากการท่องเที่ยว หมายถึง ผลิตภัณฑ์สินค้าทางวัฒนธรรม การพัฒนาบุคคลากรที่เกี่ยงเนื่องกับการท่องเที่ยว การประชาสัมพันธ์ การพัฒนาระบบเศรษฐกิจ สังคม เป็นต้น นอกจากนี้เป็นการศึกษาวิจัยเชิงบูรณาการทางพื้นที่จะช่วยให้เกิดทิศทางของการพัฒนาเชิงพื้นที่ที่สามารถตอบโจทย์ทางด้านสังคม สิ่งแวดล้อม เทคโนโลยี และเศรษฐกิจได้

วันเริ่มต้น 02/01/2020 กำหนดเสร็จ 01/07/2020

ระบุกลุ่มเป้าหมายว่าเป็นใครบ้าง จำนวนเท่าไร มีวิธีการคัดเลือกกลุ่มเป้าหมายอย่างไร หากมีกลุ่มเป้าหมายหลายกลุ่มควรระบุกลุ่มเป้าหมายหลักและเป้าหมายรองด้วย

กลุ่มเป้าหมาย

พื้นที่ดำเนินงาน